"I’m Black, I’m young and the music I like is blues"
"How much do you think I have in common with people my age?"
- D.K. Harrell

"The Right Man" is het sensationele debuutalbum van het 25-jarige wonderkind van de blues D.K. Harrell uit Ruston, Louisiana. Het album staat vol met doordringende gitaren en gepassioneerde zang. Met zijn jeugdige enthousiasme blaast Harrell op dit album dat op 30 juni 2023 onder het Little Village Foundation label zal verschijnen de blues nieuw leven in. Het waren ook de Little Village foundation president Jim Pugh en Michael Kinsman die hem ontdekten tijdens de International Blues Challenge in 2022. Al trad Harrell reeds op tijdens het B.B. King Symposium in 2019 en kreeg hij de eer om op een van B.B. King's kenmerkende Lucille gitaren te spelen, maar zijn doorbraak kwam er pas in 2022 toen hij de winnaar werd van de King of the Blues award tijdens de Blues Awards B.B. King. Het is dan ook niet verwonderlijk dat songs als "Not Here For A Long Time Pt. 1", "Honey Ain’t So Sweet" en "Leave It At The Door" op dit nieuwe album de stempel BB King dragen. D.K. Harrell is dan ook toegewijd aan het behoud van de traditionele blues gecreëerd en uitgevoerd door grote blues artiesten, maar vooral B.B. King. Later in dat jaar '22 maakte hij zijn internationale debuut in Brazilië op het Mississippi Delta Blues Festival, en deelde hij het podium met o.a. Gary Clark Jr. Mr. Sipp, Tedeschi-Trucks band, en Christone "Kingfish" Ingram

D.K. Harrell  nam het 11 nummers tellende album op in Greaseland USA, tezamen met Kid Andersen (gitaar), die ook de productie op zich nam. De verdere bezetting van de band bestaat uit bassist Jerry Jemmott (Ray Charles, Aretha Franklin, Nina Simone, Freddy King, en bassist op B.B. King’s originele opname van "The Thrill Is Gone"), drummer Tony Coleman (30 years bij B.B. King) en keyboardist Jim Pugh (Etta James, Robert Cray). Een band die dus al veel ervaring heeft, voeg daarbij sporadische bijdragen van saxofonisten Aaron Lington, Stephen "Doc" Kupka en Mike Peloquin, trompettisten Neil Levonius en John Halbleib, trombonist Mike Rinta, conga-speler Jon Otis, achtergrondzangeressen Tia Carroll, Lisa Andersen, Quique Gomez en Alabama Mike, en deze artiesten begeleidden hem gewoon tot het hoge niveau waar hij zich nu bevindt. "The Right Man" is een album dat voortkomt uit de erfenis en de invloed die hem is bijgebracht door de oudere garde in de blues, maar is ook zijn eigen unieke en persoonlijke verhaal. En dat is zeker te horen op dit album! Opener en titeltrack is met recht een ode aan zijn roots, een uptempo nummer met heerlijke blazers dat ook de immense groei die hij heeft doorgemaakt bewijst met zijn verfijnd gitaarspel. Verder op het album volgen nog meerdere mooie gitaarpartijen maar steeds beheerst, en gecontroleerd. Daarnaast horen we hier een prima vocalist die vast nóg meer door gaat groeien.

Een ander hoogtepunt op "The Right Man" is het met Hammond aangedreven, naar Chicago leunende en afsluitende "One For The Road", intens en gevoelig gespeeld. Harrell ’s indringende stem en zijn puntige gitaarspel geven deze song de juiste klank en emotie die zo goed bij deze track past. Feitelijk ieder nummer op dit album staat bol van verfijnd gitaarspel en indringende vocalen, uitgevoerd met uitzonderlijke passie en precisie. Terwijl zijn songs persoonlijke verhalen vertellen, vertellen ze ook over gedeelde menselijke ervaringen. Werkelijk liedjes die verhalen vertellen, zijn verhalen. We horen funk in de tweede song "You’re A Queen", maar vooral oprechte blues als in het daaropvolgende trage "Get These Blues Out Of Me", om dan weer funky over te schakelen in "You’d Be Amazed". Met "The Right Man" creëert D.K. Harrell  hedendaagse en vooral vernieuwende bluesmuziek die zeker tot de verbeelding van zijn generatie spreekt en daarnaast de helende kracht van de blues toont.

"The Right Man" is een gevarieerd en bovenal modern bluesalbum geworden waarmee er zeker een leeftijdscategorie aangesproken kan worden die anders niet direct aan een bluesalbum zouden beginnen, mooi dat er op deze hoogwaardige manier een pad voor de blues gebaand wordt door een jonge generatie gitaristen waar D.K. Harrell de vlaggenmast van is. 'The healing power' zit in de blues volgens D.K. Harrell en hij staat te popelen om er de podia wereldwijd mee te beklimmen en veroveren, met zo’n album onder je arm moet dat  goed gaan. Want volgens hemzelf heb je het publiek nodig om verbinding te maken. Je hebt die menigte nodig en daar te zijn, zodat hij zijn verhalen aan hen kan vertellen. Ergens heeft iemand de blues. En dat is zijn missie. Het album staat bol van spetterende bluesnummers, voorzien van soms gevoelige, maar vaak intrigerend gitaarspel en Harrell's overtuigende stem. De groei zit flink in deze nog jonge man en hij is toch al een van de grote blues-vertegenwoordigers van zijn generatie. Hier gaan we nog veel meer moois van horen …..